Buiten is zoveel te beleven ...

Soms hoor je sombere geluiden over het kinderspel. Door onder meer het passieve televisiekijken, door kant-en-klaar speelgoed en door computerspellen (tablet) zou het kinderspel verarmen en zou er minder fantasie in het spel zitten. Misschien zit er iets van waarheid in, maar hoe weten wij dat eigenlijk? Hoe kijk je in het hoofd van een kind dat aan het spelen is? Als je een kleuter voorbij ziet draven, zie je niet dat hij of zij zich een paard waant, dat net is ontsnapt uit de wei. Vermoedelijk zit er in nogal wat spel veel fantasie. Alleen is dat niet altijd zichtbaar. Kinderen spelen na wat ze gezien en meegemaakt hebben. Zo krijgen ze meer greep op de werkelijkheid en kunnen ze hun gevoelens verwerken. Vadertje en moedertje, schooltje, ziekenhuisje of winkeltje zijn daar voorbeelden van. Daarnaast fantaseren ze ook over dingen die ze zelf niet meegemaakt hebben, maar waar verhalen of beelden de stof voor leveren. Televisie is dan een rijke bron: politie en boef, indiaantje of een beroemde zangeres (play back...).
Niet elke straat of stoep is even geschikt om er je net-alsof-spel te doen. Je moet een beetje beschut kunnen spelen en lekker kunnen zitten. Een deken biedt vaak al uitkomst.

We zeiden het al hierboven: fantasiespel vraagt een beschutte omgeving.
Op de speelplaats kan een dakje, een huisje, een speelwandje, maar ook een muurtje of een rij bomen en struiken uitkomst bieden. Je zit dan niet alleen wat meer beschermd voor nieuwsgierige blikken en voor de wind, maar het lijkt ook meteen veel echter. Als er een wand staat, heb je opeens een binnen en een buiten.
Soms moet je als kind de armen uit de mouwen steken om zelf zo'n fijne speelplek te maken om er later in te kunnen spelen. Het bouwen op zich geeft al volop plezier. Je steekt er bovendien nog een hoop van op. Hoe blijft iets overeind staan? Waar is een beetje meer stevigheid nodig? Hoe krijg ik dit nou vast aan dat?
Helemaal leuk is het als je een geheime hut maakt. Dan kan niemand je meer vinden.

Ergens onder, achter of tussen. Zo ziet niemand je meer. Wegkruipen is een belangrijke behoefte van kinderen. Weg zijn, en gevonden worden. Denk maar eens aan het kiekeboe spelen. Slechts weinig kleintjes worden daar niet dol enthousiast van. Verstoppertje spelen is ook vaak onderdeel van fantasiespel.